"Qarabağ" "Braqa"nı uddu, mediamız hər ikisinə uduzdu

"Qarabağ"ın "Braqa"nı həm də ev oyununda məğlub edərək Avropa Liqasının 1/8 final mərhələsinə yüksəlməsinə nə qədər sevindimsə, möhtəşəm futbol oyununa gözəlim Azərbaycanın özəlim mediasındakı xəbər janrından çıxa bilməyən münasibətini görüb, bir o qədər kədərləndim.

 

Oyunun müxtəlif janrlar çərçivəsində təqdimatını, fərqli aspektlərdən şərh olunmasını Türkiyə mətbuatından izlədik. Mənə aid hadisənin ilkin, mötəbər, dolğun mənbəsi qadaşım oldu. Niyə? Danışa bilmirəm, yazmağı bacarmıram, görmürəm, düşünmürəm, sevmirəm, qürrələnmirəm, komandamın daha yaxşı oynamasını istəmirəm, oxucunu, tamaşaçını qeyri-peşəkar qənaəti ilə üz-üzə qoyduğumun fərqinə varmıram? Yox, danışımağı, yazmağı, görməyi, düşünməyi, sevməyi, qürrələnməyi çox yaxşı bacarıram, komandamın səhvlərə az yol verməsini həmişə arzulayıram. Bəs niyə jurnalist funksiyamın zəngin çalarlarından həvəslə yararlanaraq, ictimaiyyətə təmtəraqlı yazı hədiyyə etmirəm?

 

Heç bilirsiz, Adil Qaçayoğlu sağ olsaydı, “Qarabağ” - “Braqa” oyununa baxmayanlar baxanlardan dəqiq görərdilər, o çarpışmanı ən incə çalarları ilə duyardılar. Heş bilirsiz, filankəs “Qarabağ” klubunun əksər hallarda və məhz həmin oyunda başı ilə yox, ürəyi ilə oynadığının səbəblərini necə dəqiqliyi ilə göstərərdi.


Biz neynirik? Oyunun səhəri çıxan qəzetlərdən deyəsən cəmi iksində nəticələr barədə quru xəbər dərc olundu, başqa yazılı mətbuat orqanlarının yönəldiciləri çox güman düşünüblər ki, artıq gecdir, saytlar, sosial şəbəkələr yüzlərlə xəbər yayıb, kimdi oyun barədə məlumatı qəzetdən oxuyan… Deməli, neyləməliydik,  “Qarabağ” - “Braqa oyununa xəbər gözü ilə deyil, sirrli-sehrli jurnalistkanın onlarla başqa janrları prizmasından baxmalıydıq.

 

Tamaşaçının, oxucunun xeyli sualı var, media həm sual verəndir, həm də ictimaiyyətin suallarını cavablandırandır. Bir incə məqamla: nə sual ünvanlayanda, nə cavab verəndə özü görünməsə yaxşıdır. Peşəkar meyarlara əsaslanan cəmiyyəti yalnız bu məntiqlə qurmaq mümkündür. Bizsə görün nəylə məşğuluq.

 

İctimaiyyət soruşur:

 

-“Qarabağ” niyə çöldə rahat, evdə zülmlə qələbə qazandı?

- Oyunçularımız adətən rəqibin ayağına arxadan zərbə endirirlər, səbəb nədir?

- Azərbaycan futbolunda oyunçunun topu özündə çox saxlamaq istəyi, mərkəzdə rəqibin 3-4, bəzən 5 oyunçusunun toruna düşüb, ayağında top çabalaması nədən qaynaqlanır?

- “Qarabağ” - “Braqa oyununun şərhçisi hakimi, el dilində desək, “yıxıb-sürüyürdü”. Hələ də anlamaq olmur ki, idman jurnalistikasının “referi” deyib çağırdığı şəxsin səhvi, günahı nəymiş.

- Qurban Qurbanovu həmkarlarından nəticəli bacarığı ilə yanaşı təmkini də fərlqləndirir? Necə oldu ki, təmkinli məşqçi sari kart aldı, köməkçisinə qırmızı göstərildi?

- Azərbaycan komandalarındakı oyunçular uzağı 60 dəqiqədən sonra hiss ediləcək səviyyədə yorğun görünürlər. Görəsən niyə?

- Adətən belə olur, “Qarabağ” mötəbər yarışlarda ən çoxu iki mərhələ keçir, növbətisində top daşa çevrilir. Xatırladaq: qarşımıza 1/8-də “Bayer” səddi çəkildi. Barıtımız yenədəmi bir atımlıq, lap iki atımlıq olacaq? Yarı-yolda qırılmağımızın minlərlə səbəbi var, sadəcə “Qarabağ”ın sonuncu oyunu çərçivəsində bu səbəblərə stereometrik çalarlardan baxmaq olmazdımı?  

 

Suallar çoxdur, yazı yoxdur. Yazmağa mövzu var, bəs nəyimiz yoxdur?

 

Əziz dostlar, “media sahəsində təcrübi vəziyyət ağırdır” deyəndə bax bu kimi miskin mənzərələri öncədən görüb deyirdik… Hər şey var, qanun, qayda, ənənə, redaksiya, kompyüter, pul, motivasiya, sahəyə məhsul dövlət qurumu, ictimai təşkilatlar, hər şey… Eləmi?! Bəs yazı hanı?

 

Primitiv misalı xatırlatmağa məcburam: Hər şey var, heç nə yoxdur! Yaşasın sosial şəbəkələr, yaşamasın klassik mətbuat!

 

Ceyhun Musaoğlu